Со положување свежо цвеќе пред спомен обележјето кај Дадница, во Прилеп вчера беа одбележани 81 година од едно од најголемите ѕверства на Бугарите за време на Втората светска војна.
Масакрот кај прилепското село Дабница е еден од најгрозоморните во историјата на Прилеп, а се случил на 19 сепрември 1942 година, кога 18 прилепчани биле стрелани од бугарскиот фашистички окупатор. Еве како се одвивал тој настан:
На 14 септември 1942 година, бугарските војски го блокирале селото Дабница и ги собрале селаните сред село, барајќи информации и поврзаност со партизанските одреди. Откако никој од селаните не дал информации, Бугарите врзале 64 мажи од селото и ги однеле во прилепските касарни. Таму врз нив се вршел невиден грозоморен терор, биле тепани со боксови, газење, тепање со стап и коловски жила, бајонети под грло, горење под ноктите на рацете и нозете, гаснење на цигари по телото и друго. Од претепувањето во затворот починал еден селанец, Сотир Дамески.
На 18 септември од затворениците Бугарите по список извлекле 19-мина, 12 од затворените селани од Дабница и 7 прилепчани, кои, следниот ден ги врзале со ортоми и, без да бидат судени, ги повеле на стрелање. На пат кон Дабница, по наредба на поручникот Иван Куцаров, затворениците се стрелани. Иако биле дополнително проверувани дали некој останал жив, еден од затворениците, Петко Велкоски, ранет и искрвавен, се притајува, го подзапира здивот и е фрлен меѓу мртвите другари. На крај, успева да се спаси.
Во масакрот кај прилепското село Дабница стрелани биле:
Адем Мамуд Адемоски
Алексо Бешироски – Ставре
Душан Бешироски
Ордан Велкоски
Добре Цанев Јованоски
Тоде Кремчески
Ордан Кузманоски
Аце Мрчески
Димко Мрчески
Андон Нунески
Атанас Нунески
Гога Нунески
Ордан Димков Паноски
Андон Миланов Слабејкоски – Слабејко
Сотир Сотироски – Џигиџик
Киро Ѓорев Ќосески
Алексо Шаламаноски.
