Ноќта од 21 до 22 декември е најдолгата ноќ на Северната хемисфера. Се верува дека ова е моментот кога светлината повторно почнува да добива надмоќ над темнината.
Оваа година, сепак, најдолгата ноќ беше посебна и по друга пригода – за прв пат по четири века, планетите Јупитер и Сатурн беа толку близу една до друга, што изгледаа како „двојна планета“ – случајност што луѓето ја именуваат како Витлеемската везда.
Привидното меѓусебно доближување на Јупитер и Сатурн беше видливо од Земјата по зајдисонцето вчера, првпат од 17. век.
Двете планети, секоја околу Орбитата околу Сонцето, навидум се порамнија една пред друга и се гледаа како една сјајна sвезда. Планетите беа на иста линија гледано од Земјата, но оддалечени повеќе од 700 милиони километри.
Астрономите, сепак, велат дека таканаречените „конјукции“ на двете најголеми планети во Сончевиот систем не се особено ретки. Јупитер, како што кружи околу Сонцето, ја поминува точката на усогласување со соседот Сатурн на секои 20 години.
Сепак, она што беше специфично овој пат е дека „спојот“ на зајдисонцето се гледаше насекаде од Земјата, онаму каде небото беше чисто
Последен пат било можно да се види оваа „средба“ од сите страни на Земјата, во јули 1623 година. Меѓутоа, во тоа време било речиси невозможно да се види пристапот поради близината на таа точка до положбата на Сонцето.
Следното приближување видливо од Земјата се очекува на 15 март 2080 година.