Што ќе преземат Европа и светот за Брисел да престане со своето лицемерство?
Актуелната возбуденост и вознемиреност на Атина во врска со појавувањето на сѐ повеќе „пукнатини на стаклените нозе на Преспанскиот договор“, сега веќе предизвикуваат и отворена реакција на поранешни функционери на самата Европска Унија. Свесни дека Брисел, во содејство со уште неколку членки на ЕУ, практикува „политики на двоен колосек“, спроведува непринципиелни, па дури и политики спротивни на меѓународното право, поранешни високи функционери на ЕУ, послушувајќи ја (конечно) својата совест (и правдина, се разбира), излегуваат во јавноста остро критикувајќи дека она што е побарано и добиено од Македонија создаде и најлош преседан во надворешната политика на ЕУ. Така, Ерван Фуере, поранешен амбасадор на ЕУ во Македонија, излезе во јавноста со многу експлицитен став за лицемерноста, дволичноста и лажливоста на ЕУ спрема Македонија.
– Ова е уште еден несреќен пример за двојните стандарди на Европската Унија и нејзините земји членки, кои забораваат дека токму ветото на Франција во 2019 година го спречи официјалното отворање на пристапните преговори со ЕУ таа година, и покрај посветеноста содржана во Преспанскиот договор.
За работите да станат полоши, Бугарија во 2020 година го наметна сопственото вето на отворањето на пристапните преговори со Северна Македонија. Ова вето немаше врска со копенхашките критериуми, туку многу повеќе имаше врска со бугарската внатрешна политика.
Тоа што оваа бугарска позиција подоцна беше поддржана од ЕУ не само што целосно ги прекрши правилата од политиките за проширување на Унијата туку создаде и најлош преседан во надворешната политика на ЕУ кон нејзиното најблиско соседство.
Резултатот од овој несреќен преседан е тоа што за да почнат преговорите за пристапување кон ЕУ, македонскиот устав ќе треба да се смени и да има референца за постоење на бугарско малцинство во земјата.
Иако ова само по себе не треба да претставува голема пречка, начинот на кој овој услов беше наметнат, без никаков реципроцитет за бугарската страна, предизвика раздор во македонското општество – пишува во своја колумна Ерван Фуере, поранешен амбасадор на ЕУ во Македонија.
Фуере: Наместо меѓуетничка хармонија, ЕУ поддржува меѓуетнички тензии, како во бугарско-македонскиот случај
Понатаму, Фуере во својот текст констатира дека последователните барања наметнати на Македонија од ЕУ и нејзините земји членки, во изминатите години направија поголема штета на кредибилитетот на ЕУ во нејзините политики за проширување отколку во кое било друго време по последното големо проширување во 2004 година.
– Тоа покажува како Унијата и нејзините земји членки не успеаја да ја разберат и продолжија да ја потценуваат комплексноста на регионот на Западен Балкан, неговата историја и длабоките вкоренети општествени поделби, каде што помирувањето по конфликтите од 1990-тите години останува далечен сон.
Наместо да промовира политики што поттикнуваат меѓуетничка хармонија, Европската Унија поддржува предлози што, како во бугарско-македонскиот случај, дополнително ги поттикнуваат меѓуетничките тензии – укажува Фуере на штетните последици од политиката на двојни стандарди што Унијата ја спроведува во регионот, потценувајќи ја комплексноста на Западен Балкан.
Линк до целиот текст:
